Propozycję, by Cesarstwo formalnie nawiązało stosunki dyplomatyczne z koloniami marlinowskimi, złożył senator Lorcan Scordato.
Osiem systemów jest zamieszkanych przez byłych obywateli cesarskich, którzy uciekli, aby uniknąć prześladowań za wiarę w marlinizm, który opowiada się za demokratyczną reprezentacją.
Wracając z misji rozpoznawczej do kolonii, senator Scordato powiedział Senatowi:
Społeczność marlinistów skupia się przede wszystkim na pokojowym współistnieniu z Imperium, a nie na próbie reformy Republiki Achenar. A teraz, gdy minister Aaron Whyte przemawia w imieniu neomarlinistów, mamy okazję zapobiec dalszym ekstremistycznym działaniom za pomocą dyplomacji.
Chociaż niektórzy senatorowie zgodzili się, inni, tacy jak Denton Patreus, podkreślali, że „W kwestii honoru i zasad Imperium nie negocjuje z terrorystami”.
Kilka kanałów informacyjnych zauważyło, że zarówno Sojusz, jak i Federacja rozważają otwarcie formalnych kanałów dyplomatycznych z koloniami marlinistów. Podobne debaty miały miejsce w Zgromadzeniu i Kongresie dotyczące przyjęcia skrzydła politycznego NMLA.
Pierwsza minister Jenna Fairfax wielokrotnie wzywała Partię Reformacji Marlinizmu do zaprzestania reprezentowania marginesu neomarlinistów. Ogłosiła jednak również plany utworzenia marlinistowskiego odpowiednika Imperialnego Korpusu Dyplomatycznego, który miałby pełnić obowiązki ambasadora.