Kosmiczne Zagadki: Statki Pokoleniowe

02 KWI 3307

Erik Gunnarson i Francesca Wolfe przebadali opuszczone relikty społeczności podróżujących w kosmos z wczesnych lat kolonizacji.

Wolfe:
Statki pokoleniowe są zasadniczo mobilnymi miastami zaprojektowanymi do przewożenia rosnącej populacji i zawsze ich widok jest bardzo imponujący. Ale jest jeden, do którego wciąż wracam – Thetis, orbitująca wokół Nefertem 6 a.

Słuchanie jego zapisów zawsze wywołuje dreszcze. Opisują one jak wyszeptane zdanie z niezamieszkanej planety w jakiś sposób spowodowało, że ponad 17 000 ludzi dokonało na sobie rzezi. Nikt nie wie, czy to była masowa histeria, psychologiczny stres ludzi od dziesięcioleci przebywających w kosmosie, czy… coś zupełnie innego.

Tak wiele wizyt w Thetis, a ja wciąż nie mogę się otrząsnąć po odtworzeniu jego ostatniego zapisu w dzienniku. A zostałem wcześniej ostrzeżony, że jak zdobędę tę wiedzę to już nigdy nie będę taki jak przedtem.

Gunnarson:
Przed hipernapędami statki pokoleniowe były jedynym sposobem kolonizacji odległych systemów gwiezdnych. Miliony ludzi przeżyło całe swoje życie w zamkniętych społeczeństwach, aby ich potomkowie mogli chodzić po nowych światach.

Tragedia polega na tym, że wiele z tych pionierskich megashipów zniknęło bez śladu, nigdy nie docierając do celu. Ale niektóre z nic zostały odnalezione, zwykle dzięki stacją nasłuchowym przechwytujących ich starożytną komunikację.

Jest wiele przyczyn, dla których te wyprawy się nie powiodły. Lazarus orbitujący teraz wokół Virudnir 6, doznał awarii mechanicznych, podczas gdy na pokładzie Pleione znalezionym w układzie Hez Ur, była populacja, która miała tylko męskich potomków.

Najbardziej niepokojące są te, w których załoga popadła w barbarzyństwo, jak ta z Artemidy w Mu Cassiopeia C 1 i Demeter w układzie Mizuchi. Wraz z ulubieńcem Wolfe’a – jeśli to można tak powiedzieć – stanowią przerażające pomniki naszej mroczniejszej natury.

Zagubione statki pokoleniowe rzadko mają na pokładzie ocalałych, ale tak było w przypadku Golcondy, której ludzie zajmują teraz placówkę na Upaniklis B 3. Być może więcej żywych reliktów wciąż dryfuje w pustce, czekając na ukończenie wielowiekowych misji.